Toplantıya ara verip elimdeki son derece akıllı telefona kayıtlı kamera sisteminden evde bakıcısı ile oynayan bebeğimin yaşadığı duyguyu hissetmeye çalışmak... Harika bir deneyim. Tam delirmelik! Her şeye yetişme çabası, kontrol arzusu, yoğun iş, ev düzeni, annelik derken bilim aynı anda birden fazla işle ilgilenmenin stresi arttırdığını ve elde edilen sonuçların kalitesini düşürdüğünü ortaya çoktan koydu(1). O zaman biraz zihin terbiyesi iyi gelecek. Çoğumuz tanıştık, ilk kez duyanlar için koca bir dünya: Mindfulness yani Bilinçli Farkındalık.
Duygularımız için sorumluluk alma zamanı gelmedi mi? Bu sorumluluk ilk başta zor olacak, ancak nihayetinde duygusal durumumuza hakim olmak, meydan okumayı seçmemizi, yani yaşama tepki vermek yerine yaşamı yanıtlamamızı sağlayacak.
Yoksa siz de esnek çalışma mı yapıyorsunuz gece yarılarına varan? Devamlı bir koşturma halinde misiniz? Bazı kelimeleri unutuyor musunuz? Aynı anda en az iki iş mi yapıyorsunuz? Kaygı artık rutininiz, endişe geleceğiniz mi oldu? Sinir, sıkıntı, stres kelimeleri dilinizden düşmüyor mu? Evdeyken işi, işteyken evi, uyumak isterken ertesi günkü toplantıyı mı düşünüyorsunuz. Bulunduğunuz anı yaşayamıyor, yaptığınız eylem her ne ise ondan bir türlü zevk alamıyor musunuz? Anı yakalamak hayal, akışta kalmak imkansız mı oldu? Bir ara verin. Derin bir nefes alın. Bu kargaşaya es verin. Mindfulness kendinize, etrafınıza ve hayat daha farklı bir gözlük ile baktığınız bilinçli bir farkındalık durumu.
Yaşadığınız ana ve amaca yargılayıcı olmadan ihtimam göstermek yani Mindfulness; Sizce bunu hepimiz hak etmiyor muyuz? Oysa en kolay yaptığımız şey kendimizi yargılamak. Ne kadar ihtiyacımız var aslında biraz olsun şımarmaya, kendimizi yargılamamaya. Nezaket, keyif, minnet ve kendini takdir etmek ‘mindfulness’ın 4 temel taşı. Kendimize biraz olsun kibar davranarak, anın keyfini çıkarmaya çalışarak, sahip olduğumuz güzelliklere minnet ederek, ve kendimizi tebrik edip gururlanarak daha dengeli bir ruh haline sahip olmak zor değil aslında.
Bu yazıyı okurken kaçırdığınız dizi, diziyi izlerken okumanız gereken kitap, kitabı okurken sosyal medyada kimin ne yaptığı.... İşte bu Mindfulness felsefesinin karşı çıktığı durum. Odağı kaybetmeyin. Ne yapmak istiyorsanız onu yapın ve onu yaparken aslında yapmak zorundaymışsınız gibi dayatılan hiçbir şeyi düşünmeyin. Dizi izlerken sadece diziyi izlemek ve kendinizi iyi hissetmeye ihtiyacınız olduğunu unutmayın. Çalışmanız gereken ders, toplamanız gereken ev ve tüm gereklilikler... Susturun vicdan azabınızı, üstüne basın ve geçin. Önce gerçekten yapmak istediğiniz şeyi yapın ve keyif alın. Ardından yapacağınız her ise o daha verimli bir şekilde sonuçlanacak. Bundan emin olun.
Nasılsa kötü yaparım diyerek ertelediğiniz onca şey... Ötelediğiniz, bastırdığınız yetenekleriniz. Belki yeni bir dil öğrenmek, belki dans etmek, belki resim çizmek... Dünyayı yeniden keşfetmek zorunda değilsiniz. Sevin, çizdiğinizi, dokunduğunuzu, söylediğinizi... Ertelemeyin.
Aslında şükredebileceğimiz ne kadar çok şey var. Temiz havaya, güneşe, suyun ferahlığına... İş çıkışı serviste trafiğe sövüp saymak yerine kitap okumak için kazandığınız vakite... Minnet duygusu önemli bir farkındalık. Rahat, kesintisiz, uzun bir uykuya... Teşekkürler, bizim olan, paylaşabileceğimiz her şeye.
Tüm mesele odağı kaybetmemek... Arkadaşlarınızla bir kafede otururken İtalya gezisini dinleyemiyor olabilirsiniz. Çünkü akşam eşinizle yaptığınız kavga sarıp kuşatmıştır beyninizi. Aslında çözümsüz bir yerde takılmış anı kaçırmaktasınız o an. Ya da annenizle yaptığınız diyalog. Amirinizin gizli mobbingi...
Özetle Mindfulness öğrenme, anı yaşama, yaşanan andan zevk alma ve minnet duyma durumu. Bugünden yarına oluşmayacak tabii ki çünkü bu bir felsefe, bir yaşama biçimi. Kesin olan şey ise Mindfulness yani daha az stresli daha çok huzurlu bir hayat!
Gülsünay Uysal web sitesi için tıklayın
Gülsünay Uysal LinkedIn hesabına ulaşmak için lütfen tıklayın
Gülsünay Uysal Twitter hesabına ulaşmak için lütfen tıklayın
Gülsünay Uysal Instagram hesabına ulaşmak için lütfen tıklayın
